عکس دسته جمعی توام!!

آرام جانم...

نیازمند....

وقتی دست زنی را عاشقانه می گیری

تازه می فهمی مرد بودن را باید میان دستان ظریف زن احساس کرد

مرد که باشی، وقتی سرتو روی سینه اش میگذاری

حس می کنی چقدر به زن نیازمندی

و زن چقدر به حس مرد بودنت نیازمند

حرف تو که می شود....

مـن! عاشـق نیسـتــم . . .

فقـط گاهی حرف تـو که می شـود دلـم مثـل ایــنکه

تـب کنـد! گـرم و سـرد می شـود . . .

آب مــی شـود . . .

تــنگ مــی شــود . . .

مرا ببوس

مرا ببوس.... نه یک بار که هزار بار...

بگذار آوازه ی عشق بازیمان چنان در شهر بپیچد که روسیاه شوند آنانکه

بر سر جدایی مان شرط بسته اند....

مرا ببوس.... نه یک بار که هزار بار... 

لیلای مجنون

یک شبی مجنون نمازش را شکست 

بی وضو در کوچه ی لیلا نشست 

عشق.آن شب مست مستش کرده بود 

فارغ از هر جام دستش کرده بود

گفت یا رب از چه خوارم کرده ای ؟ 

بر صلیب عشق دارم کرده ای ؟

خسته ام زین عشق دل خونم مکن 

من که مجنونم تو مجنونم مکن

مرد این بازیچه دیگر نیستم 

این تو و لیلای تو... من نیستم !!

گفت ای دیوانه لیلایت منم 

در رگت پنهان و پیدایت منم 

سالها با جور لیلا ساختی

من کنارت بودمو نشناختی . .

زندگی چرا تا این حد پیچیده؟!

دلتان برای کسی تنگ شده ..................... با او تماس بگیرید

می خواهید او را ببینید ..................... دعوتش کنید

می خواهید درک شوید ..................... توضیح دهد

سوال دارید ..................... بپرسید

چیزی را دوست ندارید ..................... بیان کنید

چیزی را دوست دارید ..................... ابرازش کنید

چیزی را می خواهید ..................... درخواستش کنید

کسی را دوست دارید ..................... بگویید

تقدیر.

زندگی آرام است،مثل آرامش یک خواب بلند

زندگی شیرین است،مثل شیرینی یک روز قشنگ

زندگی رویایست،مثل رویای یک کودک ناز

زندگی زیباست،مثل زیبایی یک غنچه ی ناز

زندگی تک تک این ساعتهاست،زندگی چرخش این عقربه هاست

زندگی راز دل مادر من،زندگی پینه ی دست پدر است

زندگی مثل زمان در گذر است

زندگی آب روانی است روان می‌گذرد..

آنچه تقدیر من و توست همان می‌گذرد.

تنهایم مگذار...

گاهی نه گریه آرامت میکند و نه خنده

نه فریاد آرامت میکند و نه سکوت

آنجاست که با چشمانی خیس

رو به آسمان میکنی و میگویی

خدایا تنها تو را دارم

تنهایم مگذار

زندگی بارانی..

من نمی دانم

که چرا می گویند: اسب حیوان نجیبی است ، کبوتر زیباست.

و چرا در قفس هیچکسی کرکس نیست.

گل شبدر چه کم از لاله قرمز دارد.

چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید.

واژه ها را باید شست .

واژه باید خود باد، واژه باید خود باران باشد.

چترها را باید بست.

زیر باران باید رفت.

فکر را، خاطره را، زیر باران باید برد.

با همه مردم شهر ، زیر باران باید رفت.

دوست را، زیر باران باید دید.

عشق را، زیر باران باید جست.

زیر باران باید بازی کرد.

زیر باران باید چیز نوشت، حرف زد، نیلوفر کاشت

زندگی تر شدن پی در پی ،

زندگی آب تنی کردن در حوضچه “اکنون”است.